Προς τα πού οδεύουμε; Είναι καιρός που δεν κρατάμε πια το τιμόνι, που δεν είμαστε κύριοι της κατάστασης, που δεν την ορίζουμε. Είναι ψεύτης όποιος πιστεύει το αντίθετο. Σχήματα και φαντάσματα αιωρούνται γύρω μας – μην τα αγγίζεις. Υποχωρούν, διαλύονται, βυθίζονται. Επικρατεί ημίφως, και δεν ξεχωρίζουμε τι είναι. Είναι σούρουπο ή χάραμα;

Δημοκρατία της Βαϊμάρης, Βερολίνο: εφήμερη διασκέδαση, καταναλωτική μανία, κοινωνική απάθεια. Στα χρονογραφήματά του ο Kurt Tucholsky ασκεί δριμεία κριτική στην κοινωνία της εποχής και περιγράφει με μελανά χρώματα τη ζωή στη σκιά του ναζισμού, σε μια χρονική περίοδο όπου η τέχνη αποτελεί ίσως το σημαντικότερο μέσο έκφρασης και κριτικής. Με όπλα του τη σάτιρα και την ειρωνεία, συχνά όμως και με έκδηλη αγωνία για το μέλλον, αποτυπώνει το κλίμα μιας εποχής που παρουσιάζει ανησυχητικές ομοιότητες με τη δική μας.